دانشمندان از وجود این ریتم‌های شبانه‌روزی در برگ‌ها مطلع بودند، اما این نخستین مطالعه‌ای است که این موضوع را در درختان ثابت می‌کند.

محققان در آزمایشاتشان گونه‌ای درخت در تاسمانیای استرالیا را بررسی کردند و دریافتند که این درخت از ساعت درونی‌اش برای تنظیم جذب آب استفاده می‌کند. این چرخه‌ها می‌توانند بر مدل‌های آب‌وهوایی اثر بگذارند.

به گفته روبن دیاز سیه‌را، فیزیکدان «دانشگاه ملی تحصیلات از راه دور» اسپانیا، تاکنون مشخص نشده بود که ریتم برگ بر کل درخت تاثیر می‌گذارد و در صورت اثرگذاری بر درخت، بر کلیه جنگل نیز تاثیر می‌گذارد.

همکاران دیاز سیه‌را بر درختانی در «اتاقک‌های کل درخت» ویژه به عنوان بخشی از «آزمایش جنگل هاوکس‌بری» واقع در نزدیکی سیدنی نظارت کردند.

هدف از این آزمایش گسترده‌تر، بررسی چگونگی واکنش جنگل‌های اکالیپتوس استرالیا به تغییرات موجود در دی‌اکسیدکربن جوی و آب‌وهوا گزارش شده است.

این اتاقک‌ها محققان را قادر می‌سازد دمای هوا، رطوبت و میزان نوری که درختان در معرض آن قرار می‌گیرند را کنترل کنند.

محققان میزان بخار آبی که درختان از خلال منفذ‌های کوچک برگ‌هایشان vh از دست دادند، اندازه‌گیری کردند.

آن‌ها این ارزش‌ها را در طول شب‌های ابری یعنی هنگامی که محیط در طول غروب ثابت می‌ماند، با شب‌هایی که تغییرات قابل‌توجهی را در دما و رطوبت دارد. مقایسه کردند.

از دست‌دادن آب در شش ساعت پس از غروب کاهش یافت اما به طور قابل‌توجهی طی شش ساعت پیش از افق و حتی در شب‌ها و هنگامی که دما و رطوبت ثابت ماند، افزایش یافت.

به این دلیل که محیط در حال تغییر نبود، این تغییر را می‌توان فقط با ساعت بیولوژیکی توضیح داد.

محققان از شبکه‌های عصبی مصنوعی مانند مدل‌های یادگیری ماشین که از مغز الهام گرفته‌اند، برای تعیین میزان ریتم‌های شبانه‌روزی بر منفذ روزنه‌ها و استفاده درختان از آب استفاده کردند.

این یافته‌ها مفاهیم مهمی را برای مدل‌های تغییرات آب و هوایی به دنبال دارد.

در حال حاضر این مدل‌ها اوقات روز را به شمار نمی‌آورند و به گفته سیه‌را، در صورتی که زمان روز بر مصرف دی‌اکسیدکربن درختان اثر بگذارد، مدل‌های چگونگی اثرگذاری تغییر آب‌و‌هوایی بر اکوسیستم‌ها دستخوش تغییر خواهند شد.